Amerikaanse dromen

Fotojournalist Olivier Touron legt uit hoe het geschenk van een motorfiets door een attente vriend op meer dan één manier levensveranderend bleek te zijn

TEKST EN FOTO’S: OLIVIER TOURON

Mijn geboorteland is Frankrijk. Ik ben daar iets meer dan 53 jaar geleden geboren en heb daar gewoond tot ik bijna 50 was. Ik keerde er altijd terug naar huis tijdens 20 jaar over de wereld zwerven als fotojournalist, om verhalen te vertellen over mensen, geografie en economische en politieke kwesties.

Het begon allemaal in 2014 – een klassiek crisismoment, toen ik begin veertig was en op zoek was naar betekenis. Mijn zeer goede vriend Thierry Butzbach gaf me een verjaardagscadeau dat mijn leven veranderde: een kleine 125cc-motorfiets. Ik was meteen verkocht. Ik heb vervolgens duizenden kilometers gereden, eerst in Frankrijk, daarna in Europa, op verschillende Japanse en Europese modellen.

In 2017, na drie jaar intensief rijden, vertelde iemand van Leica Camera France (een merk waar ik mee werk) me over een project dat me zou kunnen interesseren, aangezien ik motor reed. Een Frans team bereidde zich voor om de 100ste verjaardag van het einde van de Eerste Wereldoorlog te herdenken door de VS te doorkruisen op een 100 jaar oude Harley-Davidson® met zijspan, destijds meegebracht door Amerikaanse soldaten en achtergelaten na de overwinning op Franse bodem. Het beloofde een groots avontuur te worden, en een bevestiging van de warme vriendschap tussen onze twee landen.

Deze kans kon ik niet laten lopen en Thierry (zelf een enthousiast motorjournalist) besloot ook mee te gaan. Tijdens de trip zou ik voor het eerst op een Harley-Davidson rijden: een olijfkleurige Road King® Special uit 2018, uitgeleend door H-D Europe, een belangrijke partner van het project (genaamd Operation Twin-Links). Gedurende een aantal maanden documenteerde ik de renovatie van het zijspan, de tests op de weg en een bezoek aan een Amerikaanse begraafplaats in het noordoosten van Frankrijk om daar respect te betuigen aan de gesneuvelde soldaten in de Grote Oorlog.

In juni 2018 stak de oude Harley® per boot de Atlantische Oceaan over en bereikte hij Mobile, Alabama. De zijspanbemanning begon vervolgens aan een roadtrip van drie maanden door de VS, die hen van Florida naar Californië zou brengen, langs Milwaukee en het H-D HQ, waar de motor een eeuw eerder werd geboren. Thierry en ik volgden op twee prachtige Harley’s uit 2018, geleverd door H-D U.S. Thierry op een zwarte 1.868 cc Heritage Softail® en ik op een 1.750 cc Ultra Limited. Terwijl ik op deze Harley door Amerika reed, leefde ik een droom. Vaak moest ik terugdeken aan de kleine motor waarop ik drie jaar eerder begonnen was.

Door Amerika rijdend op een Harley®, leefde ik mijn droom

Natuurlijk hadden we weleens gehoord over de Sturgis Motorcycle Rally. We maakten van de gelegenheid gebruik om daarheen te gaan, waarbij we het zijspan even lieten staan voor onze trip naar de Black Hills. Daar ontmoetten we een Native American motorclub die zijn nationale run samen liet vallen met de rally. Ik was de club op het spoor gekomen via een foto waarop een Native American te paard te zien was naast een andere op een motor bij Standing Rock, een reservaat in North Dakota waar de oorspronkelijke inwoners vochten tegen de aanleg van een oliepijpleiding en het risico hun watervoorziening te vervuilen. En zo werd ik ondergedompeld in de wereld van motorclubs, in het bruisende hart van het grootste motorevenement ter wereld.

Het evenement bracht tientallen motorrijders uit het hele land samen en de president had een vriend gevraagd als road captain. Shelly Denny, van de Ojibwe-stam en oorspronkelijk uit Minnesota, is een Dyna®-meisje: een doorgewinterde motorrijder die opgroeide in de motorwereld en meerdere keren solo het hele land door heeft gereden, waaronder meer dan tien keer naar Sturgis. Ze leidde de bende indrukwekkend uitziende motorrijders min of meer met haar ogen dicht over de fantastische bochtige wegen in de regio. Die dag fotografeerde ik voor het eerst de vrouw die mijn echtgenote zou worden.

Ik was de rookie van het het hele zootje, mijn enige referentie was twee seizoenen Sons of Anarchy! Aanvankelijk negeerde Shelly me totaal. Uiteindelijk, na paar maanden enontmoetingen, begonnen we geleidelijk te beseffen dat we meer gemeen hadden dan we dachten. Ze vroeg me uiteindelijk om permanent bij haar te komen wonen in de Verenigde Staten. Er zijn momenten in het leven dat je een kans moet grijpen of voor altijd spijt moet hebben. Ik nam het risico om gelukkig te zijn en liet Frankrijk achter me om in Phoenix, Arizona te gaan wonen. Dankzij Shelly ontdekte ik de strijd van inheemse Amerikaanse vrouwen tegen onrecht en de geschiedenis van de First Nations, evenals de schoonheid van mijn nieuwe thuisland en – natuurlijk – de Amerikaanse motorcultuur.

Er zijn momenten in het leven dat je een kans moet grijpen omdat je anders altijd spijt houdt.

Van Sturgis tot Daytona en van Texas tot Arizona en Californië, we gingen naar allerlei rally’s. Tijdens die trips – van de zinderende woestijnen tot de hoogste met ijs bedekte bergpassen – ontmoette ik allerlei geniale motorbouwers, monteurs, pinstripers en spuiters. Mijn twee passies, fotografie en motoren, versmolten. Ik werd motorjournalist. Ik begon mijn ervaringen op motorevenementen en mijn ontmoetingen met mensen in de motorwereld te delen in verschillende vaktijdschriften. Tegenwoordig ben ik de Amerikaanse correspondent voor het Franse tijdschrift Freeway en freelance ik voor het Canadese Revolution Motorcycle Magazine en voor American Rider.

Toen ik in de VS aankwam, moest ik natuurlijk een motorfiets kopen. In Amerika wilde ik op een Amerikaanse motor rijden, en voor mij was het ultieme iconische model de Harley-Davidson Road King. Ik vond er een uit 2005, in goede staat ondanks de hoge kilometerstand. Toen kreeg ik eind 2019 de kans om te upgraden naar een model uit 2016 met een lagere kilometerstand en een betere motor, dankzij Mandi Love, een kennis van Shelly en een uitstekende verkoper bij Chandler Harley-Davidson®. Die aankoop bracht me een stukje verder in de Harley-wereld, want ik werd officieel lid van de Harley Owners Group®. Ik besloot lid te worden van het Scottsdale H.O.G.® Chapter, dichter bij huis, en zo kreeg ik een paar nummers te lezen van HOG® Magazine voordat het opnieuw The Enthusiast® werd.

Ik ben vereerd om vandaag mijn ervaringen te delen met de lezers van The Enthusiast. Want als motorrijden mijn leven al radicaal heeft veranderd, dan heeft het rijden op een Harley die radicale omwenteling nog eens een extra zetje in de goede richting gegeven.

---

Trefwoorden: