Uncle Sam 2023: roadtrip-reisverslag deel vier

In zijn laatste reisverslag neemt Eric een iconische route en sluit Elvis twee huwelijken…

Tekst en foto’s door Eric Bierny

Dag 14: Moab, Monument Valley en Grand Canyon Nationaal Park, 545 km

We laadden de auto in en gingen ontbijten in het Jailhouse Cafe. Daar namen we afscheid van Gage. Rond 8.30 uur gingen we op weg naar Mexican Hat. Na 300 km kwamen we aan waar de Franse rockster Johnny Hallyday verbleef als hij dit deel van de VS bezocht. Toen we de schoonheid en de rust van die plek zagen, begrepen we waarom hij het daar zo prettig vond. We vervolgden onze reis naar Monument Valley en staken al snel de staatsgrens van Arizona over. Nadat we waren gestopt om foto’s te maken bij het Forrest Gump Point, gingen we terug op weg naar de Navajo Nation. We reden het park binnen en sloten ons aan bij twee trucks voor onze rondleiding…

Onze gids had in het leger gediend tijdens de oorlog in Vietnam en was een veteraan van de Nationale Garde. Het bezoek aan dit park was geweldig. Het landschap deed ons denken aan de beste westernfilms (met John Wayne, of van John Ford) die we als jonge jongens zagen. Het was alsof we acteurs waren in onze eigen film! We aten in het restaurant van het resort en ploegden vervolgens door harde wind verder naar Cameron. Daar aangekomen bezochten we de Cameron Trading Post, vulden onze tanks en gingen verder naar het hotel in Grand Canyon National Park. Net binnen de ingang van het park stopten we om te genieten van het Desert View Point. We volgden kleine, kronkelende weggetjes met ecoducten en rolden in de schemering de parkeerplaats van het hotel op.

Dag 15: Grand Canyon naar Kingsman, 285 km

Ik stond vroeg op voor een wandeling en een kopje koffie – ik geniet altijd van deze rustige solomomenten in de ochtend. Mijn remslot haperde en ik probeerde het 15 minuten lang zonder succes te openen. Uiteindelijk lukte het door met een steeksleutel op het slot te kloppen terwijl ik voorzichtig de sleutel omdraaide. Het park was prachtig, we reden door een waanzinnig mooi landschap. We vertrokken vervolgens naar Seligman, namen Route 64 naar Willams en vervolgens de I-40 tot de Crookton Road om uiteindelijk te belanden op de oude Route 66. We hadden een sterke zijwind – met tumbleweed dat de weg over rolde – en zware regenval. We namen een foto van de motoren onder het Route 66-bord en werden door twee auto’s gewaarschuwd voor ratelslangen in het gebied. Ze legden uit dat ratelslangen onder deze weersomstandigheden agressief kunnen worden. We stopten even in Seligman en bezochten kleine winkeltjes, wat ons terugbracht naar de jaren ’60! Het rijden van ‘The Mother Road’ was behoorlijk indrukwekkend, ook al waren de weersomstandigheden niet de beste. Toen we onze reis naar Kingsman hervatten, werd het weer zonnig en warm en kwamen we al snel aan in het hotel. Daar pakten we uit en gingen we eten. Ook hebben we daar stiekem twee ‘Las Vegas weddings’ geboekt voor twee van de stelletjes, omdat een van de dames niet wist van de verrassing!

Dag 16: Kingsman naar Las Vegas, 190 km

Via Route 93 in de richting van Las Vegas, met de zon hoog – en heet – aan de hemel. Al snel passeerden we het controlepunt van de Hoover Dam en reden we richting de parkeerplaats. Na een korte wandeling over de dam en de nodige hydratatie gingen we op weg in de richting van Las Vegas. Toen we in de buurt van Sin City kwamen liep de weg vol met files, maar de stad was erg indrukwekkend! We kwamen aan op de parkeerplaats van het hotel, laadden onze auto en motoren uit en gingen het hotel in. We lieten onze bagage achter in de lobby en brachten onze motor terug naar Eagle Rider, wat een triest moment was.

Aangekomen bij de enorme dealer kochten we t-shirts, pokerchips en pins. Daarna maakten we ons klaar voor de ‘bruiloften’ en gingen we naar de kapel. Onder leiding van Elvis leken de twee huwelijksvoltrekkingen rechtstreeks uit de film te komen, een heel bijzonder moment! Binnen bruiste het Las Vegas Hard Rock Cafe. Wij liepen de strip af, terug naar het hotel om afscheid te nemen van elkaar, omdat we ‘s ochtends apart van elkaar zouden vertrekken.

Dag 16 en 17: Las Vegas, Londen en Brussel

Na een korte rustpauze hielp ik mijn zoon en zijn vriendin met inpakken en voegde me daarna bij Fab en Vero in de lobby van het hotel. Onze Uber reed ons naar het vliegveld en we stapten zonder problemen in ons vliegtuig. Maar de laatste groep zag hun vlucht geannuleerd en moest dus in allerijl twee vluchten opnieuw boeken. Uiteindelijk kwamen we met z’n allen aan op Heathrow Airport in Londen, om samen de laatste etappe naar Brussel af te leggen. We waren allemaal doodmoe en sliepen tijdens de tussenstop op het vliegveld. De sfeer was nostalgisch, aangezien de reis die we 12 maanden geleden begonnen waren voor te bereiden, hier eindigde. Het was een prachtig avontuur vol ongelooflijke en intense momenten die blijvende herinneringen zullen achterlaten. Maar deze unieke trip versterkte zonder twijfel onze vriendschap en onze passie voor motorrijden.

We kwamen op 31 juli ‘s avonds aan in Brussel en reden terug naar huis, nu al fantaserend over onze volgende reis…