Uncle Sam 2023: roadtrip-reisversla deel drie

Mons Chapter Belgium ontdekt de wonderen van Yellowstone National Park en er blijkt een verrassing voor Eric…

Tekst en foto’s door Eric Bierny

Dag 9: Cody, Cooke City, Hot Spring en West Yellowstone, 280 km
Het weer was zonnig en warm toen we Wyoming Highway 120 en vervolgens 296 (de “Dead Indian Hill Road”) namen om uiteindelijk de Beartooth Highway naar Cooke City te pakken. Beartooth Highway is een paradijs voor motorrijders, met veel bochten en waanzinnige landschappen, enorme kuddes koeien en heel veel wilde dieren. We stopten bij een rivier die de berg af stroomde, chillden een beetje en namen wat foto’s voordat we weer opstapten. Toen we aankwamen bij de noordoostelijke ingang van Yellowstone National Park, lunchten we op de parkeerplaats en maakten we een praatje met wat Franse bezoekers.

Om 14.30 uur stapten we opnieuw in het zadel om de Petrified Tree te bekijken, waarna we verder reden naar Mammoth Hot Springs. Op de terugweg reden we met de zonsondergang mee – prachtig! We staken de Dunraven Pass over op 2.700 m hoogte. Toen we rond 21.00 uur in ons hotel aankwamen was dat de kickoff van een heerlijk avondje grill, wijn en bier… met dank aan Vincent en Pascale die de boodschappen alvast gedaan hadden.

Dag 10: Yellowstone verkennen
Ik werd vroeg in de ochtend wakker en maakte een wandeling door het kleine ‘stadje’. Terug in het Westwood Motel genoten we samen van een lekker ontbijt en bespraken we de dag, voordat we wat boodschappen deden en ons opsplitsten in groepen om het park te verkennen. Onze groep stopte bij Norris Geyser Basin en Beryl Spring en ging vervolgens naar Yellowstone Canyon. Daar aten we onze lunch en liepen vervolgens het kronkelige pad naar beneden af om de Lower Falls te bekijken. We sloten de dag af met een bezoek aan de West Thumb en Grand Prismatic Spring. Zwaaiend naar andere motorrijders zagen we een moederbeer en welp, plus een paar solitaire buffels. Door wegwerkzaamheden hebben we uiteindelijk minder tijd in het park kunnen doorbrengen dan we hoopten, maar je zou er een hele week kunnen doorbrengen en nog steeds niet alles hebben gezien…

In zware regenbuien bereikten we ons hotel voor een vrije avond. Mijn gezin en ik hadden een geweldige avond in het restaurant en tijdens het diner hoorde ik dat een van mijn zonen zijn vriendin ten huwelijk had gevraagd! Een vriend, die bij ons aan het dineren was, wordt zijn getuige. Wat een dag!

Some people standing by the Grand Prismatic Spring.

Dag 11: West Yellowstone, Jackson Hole en Pinedale, 320 km
Toen we alles weer op en in de motoren handden geladen checkten we uit bij het motel en gingen we op pad om Grand Prismatic Spring van bovenaf te bekijken. Er stond al een rij bij de ingang van het park. Eenmaal op het observatieterras grepen we het fotomoment aan, waarna we verder gingen naar Old Faithful, waar we aankwamen net toen de geiser aan het blazen was. We kochten wat souvenirs terwijl we wachtten op een nieuwe uitbarsting van stoom en heet water. We hoorden het sissen en stomen voelden de waterdruppels op onze huid – het wachten meer dan waard!

We verlieten het park in de richting van Grand Teton National Park (nog een knaller) voordat we opnieuw in flinke regenbuien bij Jackson Hole aankwamen. Na de regen was de lucht gevuld met de geur van pijnbomen… Dat gaf me zo’n gevoel van vrijheid en geluk. Dit is een van de redenen waarom ik zoveel van motorrijden hou!

Halverwege de middag verkenden we Jackson Hole, bezochten we de H-D-dealer en stopten we voor een biertje bij een bar. Vervolgens gingen we op weg naar de laatste stop van de dag: Pinedale. De weg naar Pinedale was als de hemel voor motorrijders, kronkelend tussen de heuvels en de bedding van de Hoback-rivier. We kwamen om 20.00 uur ‘s avonds aan in ons hotel en sloten de dag af met een diner. Op weg naar huis die avond kwamen we een zwerfhond tegen op straat en belden we het telefoonnummer op zijn tag. Hij was van de eigenaar van het restaurant waar we net hadden gegeten, en hij was door het dolle heen. Die hond was sinds halverwege de middag weg en de eigenaar was in paniek geweest. Het leven kan soms vreemd lopen, wat een magische dag!

Belgium Mons Chapter members posing next to the Yellowstone National Park sign.

Dag 12: Pinedale naar Vernal, 340 km
We namen afscheid van de buffelkop in ons hotel en reden naar Flaming Gorge, over highway 191. Met af en toe een regenbui was het landschap net zo prachtig als de dagen ervoor. Voor de lunch stopten we bij een familierestaurant in Cedar Springs Marina. De maaltijd was goed en we hadden veel lol met elkaar. Uiteindelijk bereikten we ons hotel in Vernal, Utah en checkten we in, waarna we rechtstreeks naar Jensen gingen voor een snel rondje door de dinosaurustentoonstelling voordat deze sloot.

Dag 13: Vernal naar Moab, 340 km
We gingen vroeg uit de veren en reden verder om ‘s middags in Moab, Utah, aan te komen. Ochtendregen koelde de atmosfeer en vulde de lucht met de geur van hooi. We zagen kleine boortorens nadat we de staatsgrens waren overgestoken. Nadat we zo’n 150 km Colorado in gereden waren, zagen we het landschap veranderen van groene pijnbomen naar woestijnachtig, met lage vegetatie en cactussen. Na anderhalf uur rijden stopten we om van het landschap te genieten en uit te rusten. We kozen ervoor om langs de Colorado-rivier te rijden op weg naar Moab: weer een knaller!

Toen we rond het middaguur Moab bereikten, was het zo’n 40 graden Celsius. We stopten bij Gloria’s voor de lunch waar we heerlijk genoten van de airconditioning. Vervolgens gingen we op weg naar Dead Horse Point om onze trip door Canyonlands National Park en Arches National Park te beginnen. We ontmoetten een Frans echtpaar uit Grenoble dat op hun huwelijksreis was en zij hielpen ons vriendelijk met het maken van een groepsfoto.

Even later, terwijl we naar onze motoren liepen bij Mesa Arch, raakten we in gesprek met drie motorrijders die van Watertown, South Dakota, naar Yellowstone en vervolgens Moab waren gereden. In de schemering, uitgeput door de hitte, stopten sommigen van ons bij een supermarkt voor eten en water, terwijl anderen verder reden door het park. We waren allemaal erg moe, aten in onze kamers en genoten die avond lang van het verkoelende zwembad.

Volgende keer: verrassingshuwelijk, met een nog verrassender trouwambtenaar.