Een kijkje terug in de tijd

Het Duitse lid Karlheinz Wedhorn wordt terug in de tijd gegooid door postkaartjes van bijna een eeuw geleden

Vorig jaar bezocht mijn Amerikaanse vriend Andrew Hascher me in mijn fotostudio in het Duitse Beieren. Hij vertelde dat zijn vader hem wat ansichtkaarten en een ID-kaart had gestuurd waar ik misschien eens naar wilde kijken. Dat wilde ik natuurlijk wel, want oude foto’s zijn altijd interessant.

Deze beelden toonden twee mannen in werkpakken, lachend voor een turbine. Te oordelen naar hun kleding leek het dat de foto in Duitsland was genomen. Het andere document dat hij me liet zien, was een identiteitskaart die in 1926 – tijdens het Duitse Rijk – was afgegeven aan een zekere Georg Hascher, een machinist uit Augsburg. De machinist op de eerste foto herkenden we al snel als de man op de pasfoto. Toen gaf mijn vriend me met een grijns nog een foto: twee mannen, die onmiskenbaar op een Harley-Davidson® zaten.

Het echte hoogtepunt was echter een ansichtkaart die op 15 juni 1927 vanuit Cleveland, Ohio, naar Duitsland werd gestuurd en geadresseerd was aan ene juffrouw Rosa Schnell. De foto toont niet alleen een trotse Harley®-eigenaar die naar de VS was geëmigreerd, maar ook de overgrootvader van mijn vriend. We hebben geen informatie over wie de passagier was, maar het zou een ander familielid of vriend kunnen zijn geweest die met Georg uit Augsburg was verhuisd.

Nadat we de tekst op de ansichtkaart, die bijna 100 jaar geleden netjes in Sütterlin-schrift was geschreven, deels ontcijferd hadden, leerden we dat de boodschap aan Rosa als volgt luidde:

Beste Rosa,

Ik wil je kort laten weten dat ik je brief heb ontvangen, waarvoor ik je hartelijk dank. Nou, wat vind je van mijn motorfiets? Mijn liefste, hij gaat duivels hard. Je ziet dat je hier meer kans hebt om ergens te komen dan in Duitsland.

Helaas kon ik de rest van het verhaal niet ontcijferen. Toch heeft dit verhaal een happy end: Rosa volgde haar Georg naar de VS, waar ze trouwden, en ze nam deze ansichtkaart mee. Deze kleine herinnering aan zijn motorfiets is bewaard gebleven en ze heeft hem er zeker niet van kunnen weerhouden om op de duivels snelle Harley te rijden. Een andere foto toont namelijk een nieuw opgerichte lokale club voor Duitse Harley-Davidson-rijders, die werd opgericht door fans in Cleveland. Dit betekent natuurlijk dat Harley’s toen al niet alleen als vervoermiddel werden gezien, maar dat mensen hun motorfietsen al gebruikten voor trips en ride-outs, in wat zeker hun spaarzame vrije tijd was.

Tegenwoordig is Andrew luitenant-kolonel in het Amerikaanse leger en is hij gestationeerd in Beieren, op slechts 80 km afstand van waar zijn familie in 1927 woonde. Hoewel 20 jaar in het leger altijd in de weg heeft gestaan van een eigen Harley-Davidson, blijft hij ervan dromen. “Misschien, ooit, op een dag…”