Terug op de motor

Michael Legris had al bijna twee decennia niet meer in het zadel gezeten toen hij besloot om een solotrip van Ierland naar Iberia te maken voor de bruiloft van een vriend

Na een pauze van 17 jaar zit ik eindelijk weer in het zadel. Dat van een Road Glide^® uit 2024, om precies te zijn. Ik wilde er al jaren eentje, maar het kostte me een tijdje om de middelen bij elkaar te schrapen om mijn droom te vervullen.

Het begon allemaal in 2023, toen ik werd uitgenodigd voor de bruiloft van een vriend in Almeria in Spanje. Ik ben zelf Frans maar woon in Ierland, en ik dacht dat dit een geweldige trip zou kunnen zijn. Vooral omdat ik nog nooit verder dan Noord-Spanje was geweest.

Ik wilde niet vliegen of met de auto, ik zag een enorme, once-in-a-lifetime kans om een geweldige roadtrip te maken. Dus ik verkocht mijn auto, kocht er een oud hok voor terug en slaagde erin mijn nieuwe Harley® deels gefinancierd te krijgen. Ik vond het in het begin best spannend allemaal, vooral toen de verkoper me aanspoorde om ermee weg te rijden vanaf het dealerbedrijf. Ik had 17 jaar niet gereden! Maar na een kilometer of twee had ik de smaak weer te pakken en een grote glimlach op mijn gezicht. Bijkomend voordeel: ik had de motor in Frankrijk gekocht en moest er de volgende dag helemaal mee terug naar Ierland rijden!

Ik had nog maar twee maanden om mijn trip te plannen, met een beperkt budget natuurlijk, maar ik was er zeker van dat het geweldig zou worden. Het plan was om vanuit Ierland de veerboot naar Bilbao te pakken, een nacht in Zaragoza door te brengen en dan vroeg op te stappen om helemaal naar Almeria te rijden. Ik zou drie dagen en nachten in Almeria blijven voor de bruiloft van mijn vrienden, vervolgens de kustlijn volgen naar het noorden en nog drie dagen doorbrengen in Tarragona.

Toen ik na 30 uur op de veerboot in Bilbao aankwam, ging ik van grijs, Iers weer naar een prachtige blauwe lucht met uitzicht op de bergen en een fantastische weg voor de boeg. In een mix van zware regenbuien en zonneschijn reed ik zo’n 500 km, waarna ik bij een eenvoudige truckstop de nacht doorbracht. De volgende dag reed ik even langs bij Harley-Davidson Murcia en verbaasde ik me over het veranderende landschap. Dat ging van groen naar woestijn, met heel weinig vegetatie. Het voelde alsof ik op een heel ander continent was en deed me denken aan oude westernfilms.

Na de bruiloft genoot ik van een dag rijden door het natuurpark Cabo de Gata-Níjar, at ik de beste tonijn die ik ooit had geproefd en genoot ik van een spectaculair uitzicht op de Middellandse Zee. Daarna was het tijd om weer in het zadel te stappen en noordwaarts te draaien naar Miami Platja, via de dealers in Alicante en Valencia. Ik had de stad puur gekozen vanwege de bijzondere naam, maar ontdekte allerlei lokale toeristische pareltjes en bleef uiteindelijk langer dan gepland. Overal stonden palmbomen en ik vond er prachtige motorroutes en lege stranden, maar gelukkig wel allemaal met een klein strandbarretje.

Vier dagen ben ik gebleven en heb ik er op afstand wat gewerkt, toen was het tijd om te gaan. En dat leverde de beste rijervaring tot dat moment op: de Pyreneeën oversteken om familie en vrienden te bezoeken in de buurt van Toulouse en Frankrijk. Ik sneed door het hooggebergte en de passen bij Andorra, reed over kronkelende wegen, door tunnels en op cols, waar ik genoot van de fantastische uitzichten.

De volgende week bracht ik door met vrienden met wie ik ook lekker kon rijden, voordat ik verder ging naar het middeleeuwse stadje Sarlat-la-Canéda. Het was alsof ik door de filmset van Belle en het Beest liep. Na daar drie dagen te hebben doorgebracht, ging ik verder naar mijn ouders in Saint-Omer, helemaal in het noorden van Frankrijk, waar ik oorspronkelijk mijn Road Glide had gekocht. Ik ging daar ook met het Opale Shore Chapter mee op een van hun wekelijkse ride-outs. Na een week daar was het tijd voor het laatste stuk van mijn trip.

De route terug naar Ierland verliep probleemloos en ik stopte bij 10 verschillende dealers in het VK om foto’s te maken. Ik kijk er naar uit om eind dit jaar mijn pin te ontvangen! Ik heb nu 13.000 km geklokt in vijf maanden en ben helemaal weg van mijn Harley. Het kopen ervan is de beste beslissing die ik ooit heb genomen. Dit was misschien wel de reis van mijn leven, maar ik droom eerlijk gezegd nu ook al van nog meer epische avonturen…

Je kunt Michaels avonturen volgen via @mikerideseu